Trylogia AP

       - Obersturmführer! Jeden jeszcze żyje !        Lothar podszedł do krzyczącego. Zobaczył leżącą za skałką sylwetkę w obcym, pokrytym kamuflażem kombinezonie, ze skośnymi, jakby mongolskimi czy też kałmuckimi oczami. Z dalekiego wschodu. Kto by pomyślał, że ta dzicz, potomkowie Czyngis – chana, dotrą aż tutaj …

       - No pięknie Richard. Już prawie zapracowałeś na swoje życie. To teraz mów dalej. Co jest w tych tunelach i co oznaczają czerwone kropki na planach ?

         14 kwiecień 1945, godzina 15.00 – „Riese”, obiekt „Centrum”.        - Świeży - Henryk obracał w dłoni ukrojoną właśnie kromkę chleba. - Świeży, herr doktor – Bomke przytaknął z pełnymi ustami. Przełknął i kontynuował. - Pieką go rano w Waldenburgu i w południe jest już w „Wolfsbergu”.

         10 kwiecień 1945, rano – „Riese”, obiekt „Ramenberg”.              - No i co, hauptsturmführer ? – lekko drwiący głos standartenführera Knolla zatrzymał von Drebnitza w połowie drogi między toaletą a stołówką. Wy śpicie, a niedaleko nas bolszewicy zrzucają grupę dywersyjną. Albo może i szpiegowską.