Trylogia AP

  Nie posłuchali. Wolfgang, jak granatem cisnął puszką w kierunku dwóch żołnierzy i jak na komendę, rzucili się do ucieczki.

  22.05.1945, rano - Hirschberg. Ukrycie ukryciem, ale jeść też trzeba, więc Henryk ponownie wybrał się po chleb. Wracał właśnie z bochenkiem pod pachą, gdy przechodząc obok sąsiedniego domu, prawie zderzył się z wychodzącym stamtąd mężczyzną.   I jak piorun z jasnego nieba, w ułamku sekundy spłynęło na niego nagłe olśnienie.

  19.05.1945, rano - Waldenburg. Już ustalili, skąd mógł startować śmigłowiec. Łąka, trzy kilometry od przedmieść, stara stodoła. Niby zamknięta, ale obok ślady kół. Świeże. Do kogo należy? Należała… Do ewakuowanych. Job twoju mat! Taka porażka.

  17.05.1945, popołudnie - Waldenburg.  Ubrany tak, aby nie wyróżniać się spośród innych, czujnie przemierzał ulice Waldenburga. Udało się już w trzecim domu, do którego się włamał, a który nie był jeszcze splądrowany.

              16.05.1945, wczesne przedpołudnie - góra Ramenberg.             Podjeżdżając na miejsce, Rogozin nawet nie czekał na całkowite zatrzymanie samochodu. Wyskoczył jeszcze w biegu, gnany niecierpliwością i nie dającą się opanować ciekawością. Bo przecież nie było to normalne, aby w zboczu góry ujawnić nagle jakieś drzwi.